Aynaya baktığımda sevdiğim ve sevmediğim yanlarımı görebiliyorum. Bu güce sahibim. Çoğu insan sevdiği yanlarını görür ama çok az insan sevmediği yanlarını görebilir. Bu da o insanı güçlü yapar bence.
Egoist ve narsist kişiliğimden bahsetmiştim daha önceki yazılarımda. Buna rağmen sevmediğim yanlarımdan rahatlıkla bahsetmem beni daha da egoist yapıyor açıkçası ya da ben öyle sanıyorum.
Gelelim en sevdiğim yanıma. Benim en sevdiğim yanım hatamı farkettiğim an özrümü hatta affımı dileyebilmemdir. Özür dilemek kadar güzel bir davranış göremiyorum insan hayatında. Karşıdaki bazı karakter yoksunu insanın bu özrün üstüne çıkıp kişiliğimin üstünde tepinmesini bile göze alabiliyorum. Severim ben özür dilemeyi. Çok severim. Hata varsa özür de olmalı. Yanlış varsa hemen düzeltilmeli.
Özür dilemek boyun eğmek değildir. Özür dilemek yücelmektir.
Baba Turna'nın Serüvenleri 
Yorum bırakın